Als laatstejaarsstudente Master in Human Action, was ik op zoek naar een stageplaats waar ik mijn theoretische kennis kon toetsen aan de praktijk en tegelijk een eerste professionele ervaring opdoen…
Na een beetje zoeken, solliciteerde ik bij de Josefastichting. Deze stichting leek mij perfect geschikt om mijn eerste stappen te zetten na de universiteit. De Josefastichting beantwoordde aan mijn verwachtingen, maar ze gaf me ook iets nieuws, iets wat ik niet verwacht had…
Eigenlijk voert de Josefastichting haar eigen « strijd » : de integratie van vluchtelingen vergemakkelijken door een logement en een samenlevingsvorm aan te bieden, en tegelijk de blik op onze migratie te veranderen. De Josefastichting volgt daarin een heel eigen weg. Tijdens de vier maanden dat ik er werkte, heb ik niet alleen mijn theoretische kennis in de praktijk kunnen brengen en werd ik me bewust van de complexiteit van de migrantenkwestie vandaag. Ik heb ook ondervonden hoe moeilijk het is om goede politieke en humanitaire beslissingen te treffen om tegemoet te komen aan de noden van de vluchtelingen op Belgische en Europese bodem met als uitdaging een ethische en duurzame integratie tot stand te brengen binnen onze maatschappij.
Maar het belangrijkste voor mij was het verwerven van een grotere persoonlijke, intellectuele rijpheid en een grotere openheid van geest. Inderdaad, ik heb mezelf vragen gesteld over « onze maatschappij ». Niet alleen over ons huidige migratie- en integratiebeleid, maar ook over het beeld dat de meeste traditionele en sociale media de wereld insturen over asielzoekers en vluchtelingen. Tijdens mijn stageperiode bij de Josefastichting, ben ikzelf uit mijn kleine wereld gemigreerd en ik stel vast dat mijn blik veranderd is en gefocust is op wat essentieel is : menselijkheid zonder onderscheid.
Fanny
