Abraham is het archetype van de migrant. De voorouder naar wie het jodendom, het christendom, de islam steevast verwijzen. De figuur die, op grond van een goddelijk bevel of om welke reden dan ook, zijn land, zijn vaderland, zijn familie verlaat en op reis gaat naar een beloofd of gedroomd, maar onbekend land....
De Josefa Stichting wil het parcours van de migrant doorbreken, of hij/zij dat nu vrijwillig gekozen heeft of ondergaat. Want ook gesettelde mensen die niet fysiek gedwongen zijn of worden om te migreren, zijn in feite migranten, gewoon al omdat migratie deel uitmaakt van de menselijke natuur. Daarom breidt de Josefa Stichting het begrip “migrant” uit tot iedere mens. Gesetteld of onderweg, we zijn allemaal migranten.
Wat valt daarover te zeggen? Vandaag de dag komt het nog maar zelden voor dat iemand heel zijn leven blijft wonen waar hij geboren is: beroepsmobiliteit gaat steeds vaker hand in hand met verhuizen. Zelfs als wijzelf nooit verhuisd zijn, dan zijn het vaak onze ouders die uit een andere regio of een ander land komen. Wereldwijd is de bevolking van een land migrant en de mensheid als geheel is van meet af aan nomadisch geweest.
Maar het is vooral in ons persoonlijke leven, in onszelf, dat fundamentele verschuivingen plaatsvinden, ook al zijn die niet altijd zichtbaar. Biologisch gezien worden onze cellen voortdurend vernieuwd, ook al vertraagt het proces bij het ouder worden. Deze permanente verandering heeft zijn weerslag op onze psychologie en op onze fysieke conditie: kijk maar naar foto’s van een paar jaar terug. We veranderen ook soms van beroep en dat beïnvloedt op zijn beurt ons gedrag, onze manier van doen en zelfs onze relaties met anderen. Maar bovenal is er ons persoonlijk pad met nieuwe of verbroken relaties. Alles wat we via onze zintuigen opnemen, onze intellectuele activiteit, alles wat we leren en vergeten, alles wat ons transformeert en ons doet groeien. We blijven onszelf en tegelijk veranderen we, heel ons leven lang.
Niets is erger dan iemand horen beweren dat hij of zij "harde ideeën" heeft. Natuurlijk hebben overtuigingen en waarden waarin we geloven hun belang. En we willen ook geen windmolens worden die meewaaien met de laatste nieuwsjes op het web, de media of met de laatste roddels. Maar “harde ideeën” bewegen niet, evolueren niet. “Harde ideeën” beletten je te veranderen en te groeien in kennis, ervaring en openheid naar het onbekende. Ze beletten je jezelf te laten verrassen door het onverwachte en het ongekende. “Harde ideeën” zijn als doodgaan terwijl je nog leeft…
Hoe we ook evolueren, het leven zelf kneedt ons tot permanente migranten. Deze fundamentele houding - die ook de Josefa Stichting onderschrijft - geeft ons de mogelijkheid om ons zonder angst of vrees te laten verrassen, ontroeren door de al dan niet tumultueuze levenspaden van wat de media, politici en tal van sociale of economische, zelfs culturele of religieuze actoren "de migranten" noemen. We zijn allemaal broeders en zusters onderweg.
